گوش دادن، یک مهارتِ قُدسی است!

به‌‌عنوان مدرس زبان انگلیسی و مخصوصاً در تدریس آیلتس یاد گرفتم که چهار تا مهارت داریم :
Listening
Reading
Writing
Speaking

همه‌ی زبان آموزان دنبال یاد گرفتنِ آخری هستند!
همه می‌خواهند میان‌بُر بزنند صاف توی چهارمین ایستگاه!
موسسه‌ها هم خوب نبضِ نیازِ بازار را به دست گرفته‌اند و تبلیغات پشت تبلیغات که ایّها‌الناس بشتابید فقط مکالمه یادتان می‌دهیم!
اگر از من که بیشتر از هفده‌ سال در تدریس سگ‌دو زده‌ام می‌پرسید، همه‌اش چرندِ محض است!

از یادگیری زبان خارجه که بگذریم، در زندگی روزمره‌مان هم حکایت همین شده! چشم‌ها و گوش‌هایمان را بسته‌ایم و یک‌سره دهان‌مان باز است!!!

اصلاً به نسبتِ طبیعیِ صورت‌ات فکر کن: دو عدد چشم برای دیدن و خواندن، دو عدد گوش برای شنیدن و گوشِ هوش سپردن و تنها یک عدد دهان!

چه‌قدر این نسبت‌ها را رعایت می‌کنیم؟

بیشتر سکوت کنیم.
بیشتر درنگ کنیم.
بیشتر بیندیشیم.

گویا از یادمان رفته چگونه باید گوش بدهیم!

این روزها تعداد آدم‌های پیرامون که با دقت و توجه گوش می‌دهند از شمارِ انگشت‌های یک دست هم کمتر شده است…