چهارمین روز کارگاه هم گذشت و می‌دانم که هنوز سه هفته و شش روز دیگر باقی مانده که به چشم به‌هم‌زدنی می‌گذرد! پیش‌پیش دلم برای
جمعه است. هفدهم آذر . پرتوی نور خورشید و زیبایی شمعدانی‌های رنگارنگ و نغمۀ سهره و بلبل‌خرماها برخلاف معمول امروز حُزن‌انگیزاست. سایۀ اندوه از دست
زبان زندگی سبکی برای زندگی با دکتر مارشال روزنبرگ و کتابش ارتباط بدون خشونت: زبان زندگی ترجمۀ کامران رحیمیان، از نشر اختران، به واسطۀ شرکت
برای یافتن عنوان مناسب این مقالۀ تمرینی پرسش‌های عجیب و غریبی به ذهنم رسید که انتخاب از میان‌شان بسیار دشوار بود. انتخاب: وسواس یا
یکی دیگر از فیلم‌هایی که در هفتمین دورۀ خوشه گفت‌و‌گوی نقادانه و خلاقانه به انگلیسی با هم به بررسی آن پرداختیم، فیلم «درخشش ابدی یک
ما نخستین خوانندگان نیستیم ـ هرگز نبوده‌ایم. چه بسیار و بارها که متن را، پیش از ما، بدون ما، و برای ما، (بد) خوانده‌اند: حال،
اول مهر تصمیم گرفتم بزرگ‌ترین عامل حواس‌پرتی‌ام، یعنی اینستاگرام را تعطیل کنم. جمعه، دوم مهرماه، به‌صورت پرسش در یک نظرسنجی استوری منتشر کردم: نظرت چیه
هر چیزی بهایی دارد. و بها با ارزش نسبت مستقیم دارد. یعنی وقتی چیزی ارزشمند بخواهی، باید بهای بیشتری برای آن بپردازی. امروز من برای رسیدن
همیشه از آشنایی با نویسندگان، اساتید و به‌طور کلی آدم‌های جدید استقبال می‌کنم. البته همین‌جا لازم است به این نکته اشاره کنم که از آدم‌های
تمامی حقوق متعلق به میترا سالاری است.©
طراحی و پشتیبانی: سعید قائدی
