یکی دیگر از فیلم‌هایی که در هفتمین دورۀ خوشه گفت‌و‌گوی نقادانه و خلاقانه به انگلیسی با هم به بررسی آن پرداختیم، فیلم «درخشش ابدی یک
از نگرگاهِ فروید، هر انسانی در رویارویی با واقعیت‌های تلخ زندگی خود به‌صورت ناخودآگاه از سازوکارهای دفاعی بهره می‌گیرد. این سازو‌کارها یا مکانیسم‌ها از آن
امروز در جلسۀ یکی مانده به آخرِ سمپوزیوم نویسندگی، توجهم به نقل‌قولی از فرانک سیناترا جلب شد: «فکر می‌کنم بلندپروازانه‌ترین آرزویم در زندگی این است
در سومین برنامۀ خوانش گروهی با مهروماه، تصمیم گرفتیم کتاب چگونه کمال‌گرا نباشیم از استفان گایز را بخوانیم که نرگس محمدی آن را ترجمه کرده
اولین چیزی که در مدرسۀ نویسندگی توجهم را جلب کرد، پازلی بود که همان ابتدای دورۀ نویسندگی خلاق معرفی شد. جورچینی چهارتکه از قطعه‌های خواندن،
«یک عمر فرصتی است برای بیان بودن به خلاق‌ترین و هیجان‌انگیزترین شکل ممکن.» ریچارد باخ، یادداشت‌های مردِ فرزانه تکنیک: دو فهرست روبه‌روی هم درست کن:
تمامی حقوق متعلق به میترا سالاری است.©
طراحی و پشتیبانی: سعید قائدی
