همه غبطه می‌خوریم بعید می‌دانم تا به حال برای شما پیش نیامده باشد که به حال کسی غبطه بخورید. مثلاً ترانه‌ای بشنوید یا فیلمی ببینید
اول مهر تصمیم گرفتم بزرگ‌ترین عامل حواس‌پرتی‌ام، یعنی اینستاگرام را تعطیل کنم. جمعه، دوم مهرماه، به‌صورت پرسش در یک نظرسنجی استوری منتشر کردم: نظرت چیه
هر چیزی بهایی دارد. و بها با ارزش نسبت مستقیم دارد. یعنی وقتی چیزی ارزشمند بخواهی، باید بهای بیشتری برای آن بپردازی. امروز من برای رسیدن
یکی از تکالیف‌مان در کلاس تولید محتوا این است که هر روز به خودمان نامه‌ای اداری بنویسیم و شرح وظایف‌مان را در آن نامه قید
کتابِ من، کتاب و من امروز در صف نوبت دوز دوم واکسن، شروع کردم به خواندن کتاب دربارۀ مدیریت خود حاوی «۱۰ مقاله که باید
حادثۀ محرک امروز در کلاس تولید محتوا صحبت از حادثۀ محرک پیش آمد. اتفاقی که نقطۀ عطف زندگی ما شده باشد؛ حادثه‌ای که باعث دگرگونی
نزدیکان کادر درمان هفتۀ پیش، مزایای «کادر درمان» بودن همسر جان حسابی شامل حالم شد. یکی دریافت دوز اول واکسن کرونا (سینوفارم) در دانشکدۀ پرستاری
امروز در میان نوشته‌های پیشنهادی یکی از دوستانم به مطلبی برخوردم که اکسپلور اینستاگرام را به‌عنوانِ قاتل رؤیاهای‌مان معرفی کرده بود.حرفش این بود که آن‌قدر
اندکی تجربه‌نگاری امروز که می‌نویسم، سه‌شنبه پانزدهم تیر ماه است و اولین روز خوانش کتاب پنجم‌مان. تغییر خودم در این دو ماه و نیم یعنی
کتاب چهارم خوانش گروهی‌مان، باشگاه پنج‌صبحی‌ها بود که با یک برنامۀ سه-هفته‌ای به پایان رسید. همین پنج‌شنبه یعنی دهم تیر یک لایو جمع‌بندی با مریم
تمامی حقوق متعلق به میترا سالاری است.©
طراحی و پشتیبانی: سعید قائدی
