انقلاب تابستانی به مثابه امر شخصی

انقلاب تابستانی

امروز را انقلاب تابستانی می‌نامند.(Summer Solstice) روزی که همتای شب یلداست. (Winter Solstice)

همان‌قدر که سی‌اُمِ آذر بلندترین شبِ سال است، سی‌و‌یکمِ خرداد هم بلندترین روز سال به حساب می‌آید. خورشید امروز قدرتمندتر از همیشه می‌تابد.

در کتابِ هر روز برای همان روز، مسعود مهدوی‌پور برای امروز چنین نوشته است:

امروز یعنی آخر خرداد تا فردا اول تیر، نیمکرۀ شمالی زمین در موقعیت خاصی قرار دارد که طولانی‌ترین روز سال شکل می‌گیرد. در شروع تابستان خورشید از تمام روزهای سال زودتر طلوع و دیرتر غروب می‌کند. هوا در لحظات آغازین سحر به سپیده و روشنی می‌گراید و از سوی دیگر تا پاسی از شب رنگِ آسمان روشن و نیلگون و به همان نسبت، شب بسیار کوتاه است.

حالت نادرِ جغرافیایی سیارۀ زمین در این وقت سال فقط در نیمکرۀ شمالی است و در نیمکرۀ جنوبی، درست عکس آن اتفاق می‌افتد یعنی در استرالیا، افریقا و امریکای جنوبی زمستان و شروع روزهای کوتاه، در حال شکل گرفتن است.

در گذشته‌های دور قبل از عصر صنعت و در دوران کشاورزی، بشر این روز را جشن می‌گرفت؛ زیرا همان‌طور که می‌دانید زمین و محصولات کشاورزی در این روزها بیشترین میزانِ دریافت انرژی از خورشید را دارد و در پی آن انقلابی در درون دانه‌ها و بافت‌های گیاهی صورت می‌گیرد که حاصل آن در آینده‌ای نزدیک، پختگی و بلوغ دانه و میوه است.

 

چرایی ارادت من به خورشید

ارادتم به خورشید از آن جهت است که معنای نامم «میترا» به ستایش مهر، خورشید و روشنایی گره خورده است. ممکن است از خودشیفتگی ذاتیِ انسانی‌ام برآمده باشد. اگر روزی از من بپرسند زندگی‌ام از کدام عنصر طبیعت بیشترین تأثیر و الهام را گرفته است، بی‌درنگ و تردید پاسخم «خورشید» خواهد بود.

و در توضیح تنها دست به دامان حافظ می‌شوم که گفت:

کمتر از ذره نئی پست مشو، مهر بورز

تا به خلوتگه خورشید رسی چرخ‌زنان